9 Ocak 2011 Pazar

...

Düzeni olur hani insanın.en ufak bi şey oynatamaz yerinden.o hep orda olmalıdır.
Kimisi dağınık yaşar.aradığını o karmaşada bulur.sürer gider bu böyle.peki ya hiçbirşeyi yoksa bir insanın.kendini hiçbir şehre ait hissetmiyor,hiçbir insanın kalıcı olmadığını biliyorsa.ne soğuk ne sıcak hiçbir iklim ilgilendirmiyor,ve hangi saat olursa olsun bir günün tamamının bütün olduğunu hissediyorsa?bir şarkının yaşattığı hüznü sevinci,diğer bir şarkıda da arıyorsa.ne yapmalı insan?susman hiçbir şeye çare değil,ama konuşmak da değil.söyleyemezsen içinden geçeni pişman olursun,söylersen ve umduğunu bulamazsan korkak olursun.
Yarına hiç gücüm yok!!

2 yorum:

Juli dedi ki...

Bende yataktan çıkınca kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum. Korkarak yatağa dönüyorum. Normal mi? Değil. Bak " benden beterleri de varmış " de ve sevin.

Ecem Pekol dedi ki...

şu an buna da olumlu bakmamızı gerektiren bi haber aldım..belki de şu soluduğumuz nefes bile bize hala ne kadar ümit dolu olduğumuzu göstermeli...