bir koro

kafamın içinde bir koro var
ve bana şiddeti öneriyor
aşkı,tutkuyu,rüzgarı,yağmuru
bunları şiddetle hissetmemi söylüyor.
bir destan yazıyor benim üzerimden
çoğu zaman trajedi oluyor.
ama gülümsetiyor daima
ve hep sessiz oynuyor.
içimdeki benliğim
ısırıyor elimden elmayı
ama ölmüyor.
beni zehirliyor.
ayakları üşümüş koşamıyor,
üstelik aylardan ne
bilmiyor.
yağmura bakıp,hep saati söylüyor.
yağmur yağmadığı zaman uyuyor.
takılmış gidiyor "gri şehir" diye,
halbuki o bu şehrin griliğini seviyor.

içimde bir koro var
bana bir şeyleri terk etmem gerektiğini söylüyor.
bir yatağı,bir kelimeyi,bir özlemi,bir umudu.
ruhuma açtığı yaraları biliyor bunların.

biliyorum
kanatmasa da sızlatıyor işte hayat.
olduğu gibi kabul etmek benim görevim.
mırıldanıyor koro eski hatıraları,
hiç sevmiyorum bu kısmı.
kulaklarımı patlatıp
siyah bir hiçliğe gidiyorum.
orda tanrı'yı bulup konuşuyorum.
gözyaşlarımın tatlı tadını
onun önünde içiyorum.