henüz elde etmemişken bile
sanki gidecekmiş gibi...
döner durursun yazdığın kelimelerin arasında
tek bir hece ararsın
bir nefeste anlatan ruhunu
çünkü gece hep soğuktur
ve yalnızlık hep karanlık.
kimsesizlik yeni değidir
ama o'nsuzluk korkutur.
çünkü hep bir veda vardır
her merhaba'nın içinde.
hep bir öpücük dudaklarda.
hep son öpücük,
yeni doğan bebeğin
gülümsemesinin kıvrımlarında.
katilin dudak izleridir yüreğinde kalan
hiç gelmeyip hep gidenlerin hasarları
yerle bir edip yok etmiş bir hayattır
henüz tamamlanmamış bir öykü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder