29 Eylül 2016 Perşembe

Bir gün bitiyor yine...

"Düşlerim!" Diyorum
Çocukluktan kalma bir alışkanlık
Olmayacak şeylerin peşinden koşan ben gibi
Olmayacak düşlerim...
Uykumdan uyanmadan söylediğim bir kaç kelime
Bir kaç gece ay ışığı altında
Avuçlarımda ellerin bir gece,
Yitirdiklerim...

Bitmesinden korktuğum geceler, başlamasından korktuğum günler
Özlemler, öfkeler, gitmeler ve kalmalar...
Bir tekerlek gibi dönüyor hayat
Kendi içime kıvrılıp
Yine yeni bir ben oluyorum...

Düşlerim sevgilim,
Düşlerimde geçiyorum hatıralarımın arasından
En çok bileklerimde parmaklarını gezdiren
Annemi özlüyorum
Uyumadan önce...

Düşlerimde konuşuyorum.
Yürüdüğüm onca yolu, terk ettiğim onca şehri, onca insanı
Orada bırakıyorum...

Dudaklarımda pembe bir şarap kadehi
Çok sevdiğim şiirleri okuyorum kendime
Kendimi özlüyorum kalabalıkta
Karanlığa dokunuyorum...

Gülümsüyorum yine de
Gülüyorum...

Ancak...

Gün bitiyor, gülüşümüz soluyor.
Yalnız yastığıma sarılıp uyuyorum...

Hiç yorum yok: