10 Ekim 2016 Pazartesi

Belki bir gece, özlemle...

Bence kimse kimsenin boynuyla omzunun birleştiği yere yeteri kadar değer vermiyor.
Oysa bana göre tutkular ordan başlıyor olmalı. Her nefes alışında yükselen göğsün gibi, omuzlarını geriye doğru atışın gibi 
( omuzların da daha fazla ilgiyi hakediyor) , 
dudaklarımdan öperken ellerinle saçlarıma dokunduğun yer gibi aklımda boynunla omzunun birleştiği yer. 
Gözümü kapattığımda orada uyuyabiliyorum mesela. 

Seninle sevişmeye de oradan başlıyorum. 
Seni tanımaya da. 
Sahi tanıyor muyuz gerçekten bizi?
Öğreniyormuş gibi...
Bana ait bir şehir gibi. 
Hafif yokuşlu, sıcak bir şehir. 
Ve şimdi, 
Şu anda senin kolun belimi sararken, 
Göğsüne yaslanmış olmayı, 
Elimi boynunla omzunun birleştiği yere koyup uyumayı her şeyden çok istiyorum. 

Kokunla birleşecekse kokun
Ve saracaksa bizi tüm benliğimizle
Yasaksa konuşmak ve bilinmek
Yasaksa yarınlarımız
Sadece benim ol istiyorum
Bu gece...
Bir gece...

Bir an sadece bir an 
Kendimi bu dünyada 
Belki de ilk defa
Evimdeymiş gibi hissetmek istiyorum. 

Hiç yorum yok: