Madem öyle... Lafı Uzatmaya gerek yok...

Nerde başlayıp nerde biteceğini bilemediğimiz bir hata

Belki de tüm yaşam...

Kaybetmekten korktuğum için mi sevemiyorum?

Kestirdiğim zaman çok üzülürüm diye

Saçlarımı uzatmaya kıyamadığım gibi...

Bir şehri çok sevdiğim yetmiyormuş gibi

Ait hissetmiyorum kendimi.

Hiçbir yere

Kimseye!

Çocukluğumu bulamadığım evlerde

Huzursuz selamlarda kalmak istemiyorum.

Özlemek istemiyorum önümüzdeki 10 yıl!

Kalbimdeki boşluğu isimlendiremiyorum artık

Uzun yolculuklardan bana kalan vedalarda

Terk etmeleri saymıyorum.

Saymıyorum artık 'YARIN!' diye beklediğim sabahları.

Yalnız uyuduğum soğukları

Ve deniz kenarında uzaklara dalışları.

Hatıramda Kadıköy'de soğuk bir akşam var

Yürüdüğüm kalabalık sokaklardan yüzüme çarpan

Dükkanların sarı ışıkları var.

Tenimdeki anason kokusu

İçimdeki turuncu heyecan var.

Saymıyorum artık unutmak istemediğim anıları.

Bir yerlerden tutturduğum aklıma

Ve dilimde bir tekerleme gibi

Seçtiğim olmayacak yolları.

Kelimelerden notalar çıkartıyordum oysa

Birkaç zaman önce...

Bir taksinin camından bakarken uzun evlerin ışıklarına

Biraz daha pekiştiriyordum yalnızlığımı

Hatıramda Kadıköy akşamı

Dilimde sevişirken mırıldandığım şarkı...

Tüm yaşam bir hataydı belki de

Yapılacak en güzel zamanda yapılan bir hata...

Şarkıda da dediği gibi
"Madem öyle... Lafı uzatmaya gerek yok!"