Bir kaç sessizlik ile

Pişmanlıklarımın gölgesinde yürüyorum
Kıskandığım hayatlar arasından geçiyorum
Gülümsüyorum yine de
Boynuma sardığım yılların ağırlığı ile
Başımı başka yöne döndüremiyorum
Ama görebiliyorum geçenleri
Gidenleri
Asla geri gelmeyecek olan günleri

Mutsuzluğumun dizlerinde uyuyorum.
Çözüm bulamadığım sorularımı
Her gece uyumadan önce gördüğüm
O büyük duvara astım.
Yalnız kaldığımda soruyorum kendime
Her gece soruyorum
Neden?

Korkularımı içimde büyütüyorum
Cesaretsiz duygularımın arkasından konuşuyorum
Sevdiğim ne varsa bu hayatta
Taraflarınca sevilmemeye alışıyorum
Korkularımı ve sevgilerimi bazen karıştırıyorum.

Bir türlü bir işe yaramayan ağız dolusu cümlelerimle
İnsanların hayatlarından öylesine geçip gidiyorum...